Vazgeçtim Çocukluk Masallarına İnanmaktan

Vazgeçtim Çocukluk Masallarına İnanmaktan

Sevil ADIGÜZELMAN

Bazen,
Bitti desen de bitmez,
Sona ermez güzel şeyler,
Bir kuşun kanadını çırpması,
Bir çiçeğin güneşe selam durması,
Yaz yağmurunun saçlarımızı ıslatması,
Rüzgârın oradan oraya koşuşturması,
Kalbin güzellikleri de böyledir.
Hatıralar, anılar, sevmeler bitmez...

***
Yaşadığımız o güzel günler artık geride kaldı, ayrılık vakti geldi çattı. Son sözleri söylemek için kelimeler arıyorum.
Ne denir ki bu saatten sonra?
Benim için sözlerin bir anlamı kalmadı. Sonunda pes ettim; artık okumayacağını, okusan da umursamayacağını bildiğim satırları yazmaktan vazgeçtim...
Beni bir gün bile anlamamış, dinlememiş, söylediklerime aldırış etmemiş de olsan kızgın değilim sana.
Evet, kırgınlıklarım var; hayat boyu geçmesi mümkün olmayan...
Yaralarım var senden yana; hiç kabuk bağlamayan...
Belki bir gün sen de bütün kızgınlıkların geçtikten sonra anlayabileceksin beni. Ama dedim ya bu saatten sonra birbirimizi anlasak ya da anlamasak, bağışlasak ya da bağışlamasak hiçbir şey fark etmez.
Benimkisi zaten en başından beri imkânsızdı, bile bile 'lades' demek, anlamsız bir ümidin peşinde sürüklenmekti...
Hepsi boş bir hayal idi...
Oysa ben büyüdüm artık, boş hayallere, hiçbir zaman gerçek olmayacak masallara inanacak yaşı çoktan geçtim.
Benim çocukluğuma dair tek gerçeğimdin, hayatın kirlenmişliğine inat masum ve temiz kalan tek yanımdın. Bütün yalanlara ve oyunlara inat, bu sevdanın saflığı yıllarca tutunduğum tek dalımdın.
İsterdim ki sen de sevebilseydin beni. Benim seni sevdiğim kadar olmasa da, hiç değilse içimi ısıtacak, yaralarımı saracak kadar sevseydin; inan yeterdi.
İkimizin de bambaşka hayatları var artık, ya da en azından olmalı.
Her zaman hayranlık duydum sana; duruşuna, bakışına, konuşmana, gülmene, kızmana, her şeyine…
Ve artık hayatta tek istediğim; senin gibi bir insana sahip olamadığıma göre, senin gibi olabilmek...
Hayat bu, gün gelip alışıyor ya insan en zor şeylere bile; buna da alışacağım elbet…
Kim bilir, belki alışmayı öğreten zaman gün gelir unutmayı da öğretir bana. Ben o günü sabırla bekleyeceğim.
Sana gelince, masal bitti, ben gerçek dünyaya geri döndüm ve vazgeçtim çocukluk masallarına inanmaktan. Ama sen bana inat hep masallarda kal olur mu? Sen hep en güzel masalların en güzel kahramanı olarak kal. Yıllar yılı hiç bitme, dolaş dillerden dillere...

***

Kalbinize ve kendinize merhametle, sevgiyle, aşkla dokunun...
Gülümseyin,
Teşekkür edin,
Şükredin,
Aşkça kalın,
Kalbinize iyi bakın...